Το να αναζητάς εργασία σε κάνουν αυτόματα ‘’12 χρόνια σκλάβο΄΄;

Χθες το βράδυ έβλεπα την ταινία 12 χρόνια σκλάβος. Ναι αυτή που έχει πάρει τόσα όσκαρ….
Γύριζα για να βρω μια δουλειά στο αντικείμενό μου… γύριζα απο δουλειά σε δουλειά …γνώριζα εταιρείες , ανθρώπους …
Ο καθένας να κουβαλάει τις δικές του εμπειρίες , τη δική τους ψυχή ….άλλοτε η ψυχή ήταν γεμάτη απο υποκρισία και …επαγγελματισμό , άλλοτε ήταν γεμάτη κακία άλλοτε η πολύ εξωτερική καλή συμπεριφορά ήταν γεμάτη με τόσο κενό λες και αυτά που έλεγαν δεν τα πίστευαν γιατί τα μάτια τους διακρίνονταν απο ένα γεμάτο κενό…
Και το βράδυ έχοντας στην πλάτη μου τόσες περιπέτειες ,τόσα πράγματα κάθισα να δω μια ταινία που πραγματικά με πόνεσε πολύ. Με πόνεσε γιατί είχε να κάνει με τη σκλαβιά.
Ο κύριος που έγινε σκλάβος στην ταινία ήταν πλούσιος κι αυτός το μόνο που τον διέφερε απο τους άλλους ήταν επειδή ήταν μαύρος.

Εμπιστεύτηκε κάποιους που τελικά τον έκαναν σκλάβο και τον πούλησαν στους δουλεμπόρους…Αδικίες ,συμπεριφορές , παρερμηνεύσεις….όλα.
Σκέψεις πολλές μου ήρθαν στο μυαλό . Σκέψεις για την κοινωνία που διανύουμε.
Πολλές σκέψεις. Άραγε κι εμείς τα νέα παιδιά πλέον όταν ζητάμε δουλειά γινόμαστε σκλάβοι κάποιου; Όπως έχουν αλλάξει τα πράγματα νιώθω πολλές φορές οτι το να χρειάζεσαι μια δουλειά σημαίνει οτι ζητάς ελεημοσύνη.
Με μιας με κυρίευσε στεναχώρια…όταν ήμουν μικρή ένιωθα οτι θα πάω στις εταιρείες και θα δω ανθρώπους να με εμπνέουν , ανθρώπους με ήθος (όχι υποκριτικό φυσικά απο αυτό που αγοράζεται…αλλά απο αυτό που δεν αγοράζεται…) και ανθρώπους με πληθωρική καρδιά απο αυτές που γεμίζει η ψυχή σου όταν συζητάς μαζί τους. Που έχουν ένα ταμπεραμέντο , που σου φτιάχνουν τη διάθεση , που δεν κατακρίνουν κανέναν , δεν ασχολούνται με τους άλλους αλλά μόνο με τον εαυτό σου για να τον καλυτερέψουν .Είναι οι πιο αυστηροί κριτές απέναντι στους άλλους χωρίς εγωισμούς. Αυτά τα διδάσκεις στα παιδιά με τη συμπεριφορά σου και με τη δουλειά σου.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται σε μέτριες μέχρι υψηλές και πιο υψηλές θέσεις έχουν τεράστια ευθύνη και δυστυχώς δεν την καταλαβαίνουν. Αρκούνται μόνο στο να κατακρίνουν τις αποτυχίες του άλλου και γενικά τον άλλον και ξεχνάνε τα δικά τους σφάλματα. Ξεχνάνε τον ίδιο τους τον εαυτό.
Ξέρω μπορεί να διαφωνήσεις , μπορεί να πεις τι λες δε συμφωνώ κτλ …Δε λέω υπάρχουν και εξαιρέσεις …και μακάρι να το πεις γιατί θα με κάνεις χαρούμενη να καταλάβω πως υπάρχουν ακόμα εξαιρέσεις .Ναι βασιζόμαστε σε σένα ..την εξαίρεση ..μην το ξεχνάς.. έχεις τεράστιο χρέος που κουβαλάς!